HIDRELLEZ ÇOCUĞU?

Düşmeden Veysel gibi uzun ince bir yola rnİki günlük dünyanın yaralarını deştimrnSormadan cehennemi, cenneti sağa solarnGüllük gülistanlık bir çeper içinde piştim...rnrnBen kıpır, yaramazdım, bekleyenler sabırsızrnKıvrılmış vavlar gördüm, doğrulsa da kibirsizrnDoğmadan ölen cenin vardı hepsi kabirsizrnTam dokuz ay bekleyip anne karnından düştüm...rnrnNihayet beklenen gün gelip çattı, gün doldurnGül ebe elim tuttu, babamın yüzü güldürnMinik bedenim saran, merhamet dolu koldurnBen durmadan ağlarken, şu gülenlere şaştım...rnrnOzanın kaleminde iki kapılı handı rnMal, mülk, evlad u iyal, bildiğin imtihandırnBir yanım Ağrı, öbür yanım ise Süphan'dırnDağları, ovaları emekleyerek aştım...rnrnEvreni anlatıyor öğüt yüklü bilgelerrnKulağını veriyor kıyı boyu dalgalarrnTakibe yelteniyor peşim sıra gölgelerrnİz bırakmamak için ıslak kumlarda koştum...rnrnHüzün bizim içindi, sevinç bizim içindirnKalem sözüm içindi, mendil gözüm içindirnPerdelerde gezinen mızrap sazım içindi, rnMuvakkat yer olsa da kâh ağlayıp kâh coştum...rnrnPişmandım geldiğime, vefasızlar görüncernBilenler, bir bir kaçıp, cahiller zor soruncarnElimde büyüyenler sırta binip yoruncarnDeryayı dolduran ben, küçük bardaktan taştım...rnrnBellidir, seversiniz, kuşkum yok hiç kimseden!rnO küçük kalbinizde yer eden adesedenrnÖmrümü düşüverin tükenen salisedenrnTabutuma uzansın eliniz her cüssedenrnToprak yerine şiir atılsın her hissedenrn“İyi bildiniz” beni, kuru gözdeki yaştım…rnrnKaleme alış: 17 Ekim 2016rnYorumlama: 6 Mayıs 2017rnYayınlanma: 6 Mayıs 2018rnrnÖmer Faruk Arlı