Kendinizin Yapmadığı Bir Şeyi Çocuklarınıza Yap Diye Zorlaymazsınız?

Kendinizin yapmadığı bir şeyi çocuklarınıza "yap" diye zorlayamazsınız. Çocuk yetiştirmek gerçekten bir sanat. Hem de çok sabırla işlenmesi gereken bir sanat. Sabır istiyor, incelik istiyor ve empati istiyor. Karşımızdakinin bir birey olduğunu unutmadan onu rencide edici konuşmadan bir şeyler öğretmek. Çoğumuz sabırsız, aceleciyiz ve çoğu olayda diktatör. Sürekli emir kipleri ile konuşuyoruz çocuklarımıza. "onu yapma, öyle oturma, onla oynama, kitap oku, ders çalış, bilgisayarı kapa" Kimse emir kipleri ile konuşulmaktan hoşlanmaz. Kendinizden pay biçin; biri sizden ricada bulununca mı onun isteğini yaparsınız yoksa emredince mi? Hepiniz ilk şık diyeceksiniz. O zaman çocuklarımıza neden emirler yağdırıyoruz. Sırf anne, baba olmanın verdiği  yetkiyle mi?

Siz Bilgisayarın Başından Kalkmayacaksınız, Çocuğa Bilgisayarı Yasaklayacaksınız

Çocuklar bizim aynamızdır unutmayalım. Anne, baba olarak sürekli bilgisayarın başında olup, çocuğa sitem etmek ne kadar mantıklı yada sürekli bilgisayar başında diye cezalandırmak. Anne baba çocuğa örnek olmalı. Çocuğunuzun yalan söylemesini istemiyorsanız,  sizde yalan konuşmayacaksınız. Çocuğunuz bilgisayar başında saatlerini versin istemiyorsanız sizde bilgisayara süreli oturacaksınız. Tıpkı sigara içmesini istemediğiniz çocuğunuza, ağzınızda sigara ile " sakın sigara içme, bak görürsem kemiklerini kırarım" demek gibi. Çocuğunuz siz ne kadar ciddiye alır dersiniz. Ben kitap okumayı çok severim, çocuğumunda  en az benim kadar kitap okumayı sevmesini istemişimdir. İlk okuma yazma öğrendiğinde oldukça isteksizdi bu konuda ama ben bir kez olsun çocuğuma "al eline kitap oku demedim" Günde bir saat televizyon ve bilgisayarı kapatarak kitap okumaya başladım. Sanırım ikinci günüydü çocuğum elinde bir kitap yanıma uzandı ve birlikte kitap okumaya başladık. Bir saat bitiminde ben okuduğum kitabın çok güzel olduğunu ve içinde gecen olayları anlatmaya başladım. Çocuğumda aynısını yaptı tabi ki. Şu an oldukça güzel bir kitap okuma alışkanlığına sahip. Unutmayalım söz uçucudur ama eylem kalıcı. Çocuklarımıza nasihat vermek yerine yaptıklarımızla örnek olarak bir şeyler öğretelim.

ülke postası /Emine Sarı