Normalleşme Psikolojik Bir Yanılgıdır.?

Rüyamızda bazen kendimiz bir yerde buluruz. Korkunç bir rüya olsun mesela. Hiçbir şey düşündüğümüz gibi değildir. Çünkü hiçbir şey düşünemiyoruzdur.  Ani gelişen olaylar karşısında kendimizi hemen savunmaya geçmiş buluruz en mantıklı olduğunu düşündüğümüz yere kaçmaya çalışırız. Aslında kendi kendimize oluşturduğumuz bir yola sürükleriz kendimizi. En saklanmaya çalıştığımız yeri bile beynimiz bize önceden hazırlamıştır. Fakat biz bir şekilde mücadele etmeye çalışırız. Etrafımızdaki canlılar veya cansızlar ne kadar ilginç görünseler bile bunu kabullenebiliriz. Yeter ki bize kaldıramayacağımız büyüklükte bir zarar gelmesin.
Bir anda yatağımızda uykuya dalarken saniyeler içinde kendimizi bu rüyanın içinde bulduğumuz halde bunu devam eden yaşantımız zannedip süregelen bir tavır sergileriz.
Kâbus olmasın bu kez normal bir rüya olsun fakat bir anda kendimizi hiç tanımadığımız bir yerde ve hiç tanımadığımız bir aile ile yaşıyor bulalım ve yaşamımızın mutlu devam ettiği bir rüya olsun. Rüya başladığı andan itibaren bir anda uyum sağlarız ve olayın, mekânın, durumun, kişilerin etkisinde kalırız. Bir yaşam kurgusunun tam ortasına ve bir anda düştüğümüz halde bunu normal karşılayıp rüyaya normalmiş gibi bakarız.
               
Bu durumu neden örnekledim. Çünkü arkadaşlar insanın normali yoktur. Bizim anladığımız cinsten bir düzeni yoktur. Eğer hiç evden çıkmasaydık bu artık bize normal olmak zorunda olacaktı. Eski normalimizin bir kısmı kayboldu.

Ayrıca şunu hatırlayalım ömrümüz boyunca bir düzene sokmaya çalıştığımız hayatımızın neresi tam olarak istediğimiz normallikte. Kendi normallerimiz bilgimizin seviyesine göre her gün değişmektedir.
Normal olabilmesi için hayatımızın amacını çözmüş olmamız gerek. Yaşamımızın amacı bizim basit düzenlerimizin etkisinde kalmadan işlemeye devam ediyor.  Ayrıca hayatlarımızı planlayan bizden daha yetkili insanlar bizim kurulu düzenlerimizde söz sahibi olmaktadır.

Tıpkı bir odadaki her şeyi dağıtmayı hedeflemiş çocukların aslında ev içindeki hareketleri büyükleri tarafından planlanmaya çalışıldığı gibi. Yine aynı şekilde yönetimin, siyasetin, eğitimin sürekli değişmesi gibi. Kurmaya çalıştığımız her düzen hayalimizdekinden daha iyi de olabilir daha kötü de. Önemli olan her hâlükârda rüyada olup olmadığımızın farkına varacak kadar uyanık olmaktır.

Gerçek normali bulabilmek bilgelik gerektirir. Tarih okursak ve farklı kültürlere sahip insanlarla tanışırsak daha net farkına varabiliriz; Bir çok olayın aslında birilerinin başarılı veya başarısız planlarından sızan gürültüden ibaret olduğunu anlayabiliriz.

Kafamızda yıkmamız gereken çok duvar, fethetmemiz gereken çok İstanbul var.
Altan BEZEK