MERHAMET VE ZARAFET?

Seyyar satıcı ile kâğıt toplayıcırnrnBeş duyu organına dikkatlice baktığımızda; “Biz, gerçekten insanı en güzel bir biçimde yarattık” ayetinde serlevha edilen hakikati rahatlıkla görebiliriz.rnrnHayatın akışını da bahsi geçen özellikler arasında yer alan göz ve kulağa ait fonksiyonlarımız, yani gördüklerimiz, duyduklarımız/duyurduklarımız belirliyor…rnrnBir bakıma, yaşadıklarımız ve şahit olduklarımız…rnrnÜlke Postası okuyucularıyla, bunlardan ikisini paylaşacağım son yazımda;rnrnİlki Kırıkkale’den…rnrnYıllarca Başkent Ankara’ya ilçelik etmiş münzevi bir şehrimiz. En büyük özelliği Türk Silahlı Kuvvetlerimizin cephane ve silah ihtiyacını karşılaması…rnrnİkinci özelliğini ise, tezgâhının yanında, kısıtlı miktardaki günlük kazancından arttırmak suretiyle beslediği köpeği, “üşümesin” diye kahveden aldığı örtüyle saran ve başını okşadıktan sonra alnından öpen seyyar satıcı Gökhan Özdal’dan öğreniyoruz.rnrnrnrnÖnceki akşam eve dönerken, yol üstündeki marketten muz ve mandalina aldım. Siteye varmak üzereydim ki, yol kenarında bir kâğıt toplayıcısına rastladım. Sırtı bana dönüktü; “Mandalina ister misin?” diye seslendim…rnrnİrkilerek döndü; önce tebessüm etti. Esmer yüzüne dolunay düştü ve bembeyaz dişlerini gösterdikten sonra ellerini uzatarak “Teşekkür ederim abi, ellerim pis!”rnrn“İstersen, kabuğunu soyup öyle verebilirim!” diye teklif edince; “O zaman koltuğun üzerine koyayım, yolda yerim” dedi… rnrnTeselli için değil ama bir hakikati dile getirmek maksadıyla; “Ha bu arada, ellerin pis değil! Dünyanın en temiz üç elinden birine sahipsin. Çünkü sen, rızkını namusunla ve alın terinle kazanıyorsun” dedim.rnrnEvet, bebeğini emziren anne, vatan bekleyen asker ile alnından ter akan işçinin eli pir u paktır… rnrnÖperim o ellerden…rnrnÖmer Faruk Arlı/Ülke Postası