Fatih'in İstanbul'u fethedene kadar uyuyamadığını hocasından duyunca şaşırmıştı ilkin çocuk aklıyla...
Bir insan nasıl olurdu da günlerce uyuyamazdı?
Sonraları büyük sınavlar öncesi kendisi de uyuyamayınca anlamıştı Fatih'i..
Öyle ya dedi kendi kendine: Bir insanın büyük bir derdi varken heyecandan, telaştan uykusu mu gelirmiş?..Sultan Fatih haklıymış.
Hem azıcık geldi diyelim, bu sefer o dert rüyalara gelirmiş;
ne derdin seni ne sen derdini bırakamazmış/sın;
uykuda bile.."
Sonra Rabbi'nin şöyle bir emri varmış onu da duydu bir başka hocasından:
*"Az bir kısmı hariç olmak üzere, geceleyin kalk."
Sonraları insanın hayat denen bu yolda "kulluk" konulu en büyük bir sınavda olduğunu öğrendiğinde ise şöyle bir yorum yaptı bu hakikat üzerine: Böylesine büyük bir sınav içerisinde olan ve bunun farkında olan ve Rabbinin bu ikâzına muhatap olan;
insan,
nasıl olur da deliksiz nasıl uyuyabilirdi geceleri..
Hele sabah namazına uyanamamak..Bu bahane karşısında içten içe hep gülerdi.
Ne yani alarm denen bir şey yok muydu bu insanların elinde, evinde?
Ya da koca koca insanlar istese istediği vakitte uyanamaz mıydı?
Ya da işe, uçağa , hastane randevusuna sabahın bilmem kaçında mecburen uyanan insan nasıl olur da iş namaza gelince uyan-amaz-dı?..
Hem de her gün..:(
Yok yok böyle bir şey olamazdı.
Bu, koca insanların koca bahanesiydi.
.
.
Bir de geceleri geceleri uyuyamamaktan(az uyumaktan) şikayet edenler vardı. Onların bu serzenişine de pek anlam vermezdi; büyük bir sınavın içindeyken ve tam çalışma vakti olan geceler... bu kadar değerliyken...
"Bana dua eden yok mu, duasını kabul edeyim! Benden isteyen yok mu, ona (dilediğini) vereyim! Benden mağfiret isteyen yok mu, onu bağışlayayım!" **diye Buyuruyorken...
Bak işte!
Belki istesen kalkamazdın bu saatte.. Rabbin uyandırmış , uyutmuyor seni;
şikayet etmek yerine fırsata çevirsene bu hâlini.
.
.
Kimi de çok uyumaktan veryansın ediyordu..:)
.
.
İnsanoğlu işte! Hep bir memnuniyetsizlik hep bir şikayet..
Olandan muzdarip, olmayana müştak..
Oysa bu sefer de bardağa dolu tarafından bakmalıydı.
"İyi uyudum dinlendim" diyebilmeliydi.
Öyle ya ..
Yoklukla sınandığın gibi varlıkla da sınanıyorsun hemen her safhada.
.
.
Uykun da bir var(mış)
Bir yok(muş).
İkisinin de kıymetini bil(mek),
Ve her zaman itidal üzere olmak...gerek(miş).
*MÜZEMMİL 2
**(B6321 Buhârî, Deavât, 14)